Toen ik bij de dierenarts kwam, moest ik direct in de zuurstofkooi. Mijn ogen, oren, snuit en tong waren al helemaal blauw, van het zuurstoftekort.

's Middags mocht ik weer mee naar mijn nieuwe thuis. Ik was nog erg benauwd en moest elke dag antibiotica. Heel langzaam knapte ik op. Ik wilde dat vieze drankje niet meer en daarom kreeg ik elke dag een injectie. Tot ik die vervelende injectie ook niet meer wilde. Ze zouden kijken of ik het zonder medicijnen zou redden.

Gelukkig bleef ik steeds wat opknappen. Ik ben inmiddels helemaal van mijn longontsteking af, maar heb erg veel last van mijn longen als ik geborsteld wordt of als ik mezelf aan het wassen ben.